โครงการแก้ปัญหาสุนัขจรจัดด้วยวิถีแห่งพุทธ Managing the stray dog population with a Buddhist approach

โครงการแก้ปัญหาสุนัขด้วยวิถีแห่งพุทธ

ศีลข้อแรกของพุทธศาสนาระบุว่า “ข้าพเจ้าจะไม่ฆ่าสัตว์ตัดชีวิต” ดังนั้นเรามีภาระที่ควรรับผิดชอบต่อสิ่งมีชีวิตทั้งหมด การแก้ปัญหาสุนัขจึงต้องตั้งอยู่บนพื้นฐานตามวิถีแห่งพุทธ คือปราศจากการฆ่าแต่มีความเมตตากรุณาและให้ความเคารพต่อสรรพสัตว์ทั้งปวงด้วยคุณค่าเท่าเทียมกัน

ท่านพุทธทาส

ประเทศไทยโชคดีที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงมีพระเมตตาต่อสุนัขจรจัด ทรงรับอุปการะสุนัขเร่ร่อนจำนวนมาก นอกจากนี้หนังสือพระราชนิพนธ์ ทองแดง สุนัขทรงเลี้ยงตัวโปรดทรงชี้ให้เห็นถึงความเฉลียวฉลาด ที่สามารถฝึกได้ของสุนัขจรจัด และทรงเป็นแบบอย่างแก่พสกนิกรในด้านความเมตตากรุณาต่อสัตว์ยากไร้ ที่เราชาวไทยควรจะได้น้อมนำพระราชกิจวัตรไปปฏิบัติให้เกิดผล และเพื่อให้สอดคล้องกับการที่ประเทศไทยได้มีกฎหมายว่าด้วยการป้องกันทารุณกรรมและการจัดสวัสดิ์ภาพสัตว์ ขึ้นเป็นครั้งแรก เมื่อวันที่ 27 ธันวาคม 2557 รวมทั้งในกระแสโลกภิวัติเป็นที่ยอมรับโดยสากลและโดยหลักคุณธรรมว่าด้วยสัตว์เป็นสิ่งมีชีวิตแล้วเป็นองค์ประกอบที่สำคัญของสิ่งแวดล้อมที่จะได้รับความคุ้มครองตามธรรมชาติของสัตว์ โดยจะต้องจัดสวัสดิ์ภาพให้แก่สัตว์ให้เหมาะสม เพื่อไม่ให้กระทบต่อจารีตประเพณีและศีลธรรมอันดีของสังคมไทยและชื่อเสียงของประเทศ รวมถึงเป็นข้ออ้างในเรื่องการกีดกันการค้าระหว่างประเทศ

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องที่ต้องการถูกทำเครื่องหมาย *